فرهاد نامه

  یک ساقه گندم گذاشته بود لای لبش خوابیده بود روی صخره ها و به ماه نگاه می کرد. من بالاتر روی یک سنگی نشسته بودم.  

گفت: "چیز عجیبی است وقتی افسانه باشی و عاشق هم باشی" و بعد گفت: "ماه خیلی زیباست من ماه را می خواهم. برایم می آوریش؟  

گفتم: "کالیگولا هم گفت باید ببینم چکار می شود کرد"  

گفت : "شام خوردی؟"  

گفتم: "کم غذا شده ام"  

گفت: "تازه اولهایی" و بعد گفت: "من آخرها هستم"